9 januari 2012 Jaarplanning

De kerstvakantie is weer voorbij. Vandaag, zondag, heb ik de werkmails van afgelopen twee weken vast weggewerkt en mijn planning voor 2012 bekeken. Ik ga dit jaar minder werken. Maar dan moet ik deze contractvermindering wel gaan effectueren. Daar zit mijn valkuil: ik moet voorkomen dat ik de uren alsnog blijf maken omdat er veel werk ligt. Dus neem ik een besluit: de dinsdag(middag) wordt mijn vaste vrije dag, die ik wil gebruiken om (naast de vrijdag) naar See te gaan. Ik kan haar bijv. op dinsdagmiddag bij de dagbesteding ophalen en haar naar het Thomashuis brengen. Daar zou ik kunnen mee-eten, om haar ’s avonds naar bed te brengen. Zo wil ik het aan Helma en Kees voorleggen. Zo zou ik het graag doen, maar vanzelfsprekend in overleg. En gelukkig is ons contact open. Er valt deze tijden steeds weer iets te overleggen. Er komen al weer volgende punten van zorg in beeld. Steeds moeilijk stapt ze de auto in. Tamelijk cruciaal om nog enigszins mobiel met haar te zijn. Ook van groot belang in het verplaatsen van en naar haar dagbesteding. Ik lig er wakker van…. maar fluit mezelf terug. Hier en nu en niet te veel straks en ooit. Zorgpunten zullen blijven komen. En oplossingen ook. De mens die lijdt het meest van het lijden dat ie vreest. Tegeltjeswijsheid. Hopelijk waar. Ik plan het jaar met kleine stappen.