6 februari 2012 Leeg

Ik voel me leeg. Dit weekend heb ik in Utrecht en mooi concert gezongen met Venus, mijn koor. Op zaterdag ben ik met mijn moeder de stad in geweest. We hebben het Catharijne convent bezocht, waar een tentoonstelling was over pelgrimage. De stad is sprookjesachtig wit. ’s Avonds een heerlijke bonenschotel gemaakt en met de kachel op hoog (het is het koudste weekend sinds decennia!) keken we naar de fantastische film ‘As it is in heaven’. Op zondag reden we naar Brabant, om mijn moeder terug te brengen en voor een bezoekje aan de woonvorm van Marcel’s onlangs overleden moeder, die vandaag jarig zou zijn. In Berkel-Enschot, waar mijn moeder woont, zetten we mijn moeder af. Even daarvoor, nog in de auto, belde het Thomashuis dat ze See even later bij mijn moeder zouden brengen. Ze wilde graag even bij mama zijn. See klonk opgewekt. Ik belde die avond mijn moeder op om te horen hoe het was gegaan. Mijn moeder vertelde: het was moeizaam. See was ‘ver weg’, afwezig en soms geïrriteerd. En dan weer aanhankelijk. Kortom: ze was wat uit haar doen…. of is dit nu juist (en steeds meer) ìn haar doen. Mijn moeder vertelde nog hoe ze haar dochter nakeek toen Kees See kwam ophalen aan het einde van de middag en ze naar de auto liepen. See was weer in iets betere doen, maar toch: ‘het is niet veel meer’, aldus mijn moeder. Het raakt me. Leeg voel ik me.