12 december 2011 In between jobs

Een mijlpaal: vandaag hebben we See ‘uitgeluid’. Nog één keer koffie drinken op haar werkplek sinds 9 jaar. Mijn moeder, Helma en ik mochten mee. Om haar daarna naar de nieuwe werkplek te brengen. Vandaag is ‘Kijk maar’ de plek waar See op maandag, dinsdag en donderdag haar dagbesteding heeft. En dat voelt goed. Er is vooral rust en warmte. Zogezegd was ze dus de afgelopen dagen ‘in between jobs’. De weg hierheen was een geleidelijke: langzaam aan constateerden we dat een arbeidsmatige dagbesteding niet meer reëel is. En ergens, kort geleden, gaf See zelf aan dat ze ‘over’ wilde. Prima zo. Bij ‘Kijk maar’ mochten mijn moeder en ik deze dag gelijk mee lunchen. Er werden eitjes gebakken en wie hulp nodig had werd lekker geholpen met eten. Terug in de auto constateerden mijn moeder en ik dat dit weer zo’n mijlpaal is. Weer een stap, helemaal goed, maar feitelijk wel in een ‘arbitraire richting’. En dan duid ik niet op de groep, maar om de reden tot dit besluit. Negatief geformuleerd: in de verkeerde richting. Maar ach, zoals mijn moeder het zei: zo gaan we allemaal in de verkeerde richting. Touché. In between jobs. Nu niet meer.