I.M.5 donderdag 28 juli Longontsteking

Ze ontwikkelt deze uren een heftige ‘reutel’ in de longen. Er zit daar slijm, dat mee vibreert met haar ademhaling. Al liggend en ‘interend’ heeft ze gewoonweg te weinig kracht om het goed op te hoesten. Afhankelijk van haar lighouding (op rug of zij) vibreert het mee. Wanneer ze op haar rug ligt is het het meest hoorbaar, maar op haar zij wil ze niet altijd liggen… We ondersteunen haar lighouding sowieso met kussens en haar gave voetjes liggen op een schapenvel. Het lichaam is verder bedekt door een zachtblauwe sarong (het is steeds erg warm) en telkens wikken en wegen we wat haar het meest comfort biedt. Onze zieke prinses! Deze middag is er een tiltraining door de ergotherapeut. Die stond al gepland, maar spitst zich nu toe op de actuele situatie. Hoe See het beste te draaien? Welke houdingen zijn voor haar (en voor diegene die haar moet laten draaien) het beste? Ook inspecteert de ergotherapeut op ‘doorliggen’ en gaat ze bellen voor een anti decubitus matras, tillift, (nood)rolstoel op maat. Het is meer dan nodig. Al vragen we ons stilletjes ook af of we niet al lang zijn ingehaald door een vreselijke andere waarheid. Ondertussen dus zomers warm en reutelt ze steeds heviger. Helma en Kees besluiten om niet naar Frankrijk af te reizen. Ik ga uit eten met Vincent, Jacqueline en Marcel. Even de stad in en wat voelt dat vreemd… het is gewoon zomer en uitgelaten; wat een andere werkelijkheid. Die nacht komt bij de reutel ook de koorts. De artsenpost weer gebeld en de dienstdoende arts, een vrouw, constateert een longontsteking. Kadeng!!! Deze complicatie hakt erin. Ze is benauwd en moet hard werken: het lieve kooltje piept en kraakt en ik lig er naast. Arm kind. Zo gaan we de nacht door. Haar wordt kennelijk niets bespaard. Lieve See: ‘overnemen’ gaat niet, maar we zijn bij jou… hoop dat dat helpt.