woensdag 23 mei 2012

20 mei 2012 Warm bad

Daags na Hemelvaart bij mijn moeder. Ze is verward. In de ochtend vraagt ze me keer op keer ‘hier blijven?’ en zo nu en dan stamelt ze ineens ‘nee’. Ze is duidelijk niet in haar sas. Ze voelt zich onveilig of in elk geval niet veilig genoeg. We besluiten om voor haar het bad vol te laten lopen. Lekker wam….maar het bad in is een hele tour. Talige instructies (til je been op, wij helpen je) komen nauwelijks binnen. Dus gaan Marcel en ik elk aan één kant staan en spreken, terwijl we haar in bad tillen, geruststellende woorden. Paniek in haar ogen, maar ze voelt even later de warmte van het water en geniet van het poedelen en de waterstroom als ik met de maatbeker warm water over haar rug giet. Het bad uit blijkt een nog grotere opgave. Ze verzet zich en als een kind in paniek moeten we haar het bad uit tillen. Ontluisterend. Eenmaal uit bad luwen de emoties. Mijn moeder en ik denken aan het bekende gedicht van Vasalis met als titel ‘de idioot in bad’.  Een strofe: ‘en elke week wordt hij opnieuw geboren, en wreed gescheiden van het veilig  water-leven; en elke week is hem het lot beschoren – opnieuw een bange idioot te zijn gebleven’. Het warme water. Dat zijn we voor jou.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten