26 december 2011 Shine on

Eerste kerstdag 2011. Het was een aangenaam en gezellig en See heeft het goed gedaan. De dag kende drie ultieme hoogtepunten. Allereerst de trippelstoelpolonaise op het lijflied van Jan Smit, tevens de favoriete song van See en mij, ‘Leef!’. Ten tweede de dia’s van vroeger: See klaarde helemaal op toen ze onze vader in het vizier kreeg. Wat lijkt dat lang geleden (wat ook zo is: hij overleed in 1982), en wat een intense reactie bij See. Lachen op de rand van huilen. Ontroerend om te zien hoe heftig de emoties bij haar zijn en hoezeer tranen dan aan de oppervlakte liggen. En dan het derde hoogtepunt van deze eerste kerstdag, toen See mocht bellen naar het Thomashuis, haar veilige haven, om even Kees en Helma te horen. Ze was zo blij: haar vertrouwde mensen, haar bakens, haar veiligheid. En zonder gêne zo ultiem zichtbaar. Drie highlights op een kerstdag, ik teken ervoor. Als drie stralende kerststerren, met See in het middelpunt. En Frans Bauer zong het al: als sterren aan de hemel staan! Shine on.