21 april 2011 Nu niet meer

Alweer een zonovergoten dag! Met Mirjam ben ik in het Thomashuis. Na de koffie buiten hebben we de caravan van Kees en Helma bewonderd. De nieuwe (oude) aanwinst die in de schuur staat. Een huis in de schuur! We nemen plaats in deze nieuwe woning en See geniet. Een herinnering uit haar jeugd, toen ook wij als gezin met de caravan op pad gingen. Mirjam, See en ik besluiten om te gaan picknicken in het Wilhelminapark om de hoek. We rollen langs de bakker en settelen ons in het stadspark. De middag vervolgen we met een bezoek aan de edelsmid. De edelsmid zal een ketting smeden, als verjaardagscadeau van See voor mij op 10 juli. We zoeken naar een goed ontwerp, waarin onze verbinding wordt verbeeld. Ik vertel de edelsmid de achtergrond en licht haar achteruitgang toe. Daar haakt ze op in. “Nu niet meer” zegt ze, en ik realiseer me beschaamd mijn onderschatting van haar, dat ze de boodschap niet zou oppikken. Natuurlijk doet ze dat wel. Even is ze in tranen. Ze geeft aan dat het te lang duurt en dat ze weg wil. Mirjam gaat vast vooruit en ik haal hen in. We gaan voor een Italiaans ijsje en ze laat zich afleiden en trekt bij. We nemen tijd voor het hier en nu. Geen tijd verliezen en geen negatieve energie. Nu niet meer