28 februari 2012 Retraite

Ik ben in Tilburg, in het gastenverblijf van Trappistenklooster Koningshoeve voor een driedaagse stilteretraite. Wat voor anderen een afschrikkend idee is, ervaar ik als een heerlijkheid. Drie dagen rust in een monistieke omgeving. Letterlijk een oase van stille bezinning, waarin de dagorde van het kloosterleven leidend is. Ik heb een‘kloostercel’ met daarin een bed, een bureautje en een stoel. Voor me liggen drie stapeltjes met boeken rondom drie thema’s: dementie, spiritualiteit en kunst. Daartussen laveer ik; lezen maar! De bezinning volgt vanzelf: de volstrekte ‘prikkelarme omgeving’ brengt je sowieso dichter bij jezelf. En dat brengt me dan weer onwillekeurig dichter bij mijn relatie tot See in deze tijd. Precies waar ik nu graag wil zijn. Er is geen enkel moeten van werk, huishouden, sociale activiteiten etc.. Retirer. Het geeft me een prettige focus en daarmee ook rust. Maar nadenken over de toekomst van en met See is ook pijnlijk en geeft ook stress. Deze toekomst lonkt me niet. Toch: hierop bezinnen in deze setting is helend. De angst voorbij: retraite.