zaterdag 28 april 2012
17 april 2012 Achteruit kijken
Blij schuift ze langs in beeld. Het Thomashuis in polonaise, cirkelend
rondom Marcel en mij. See stapt (relatief) monter voorbij en is zichtbaar
uitgelaten. Ik bekijk de opnames van ons feest, deze week alweer een half jaar
geleden. Even in herinnering: Marcel en ik kenden elkaar afgelopen oktober 20
jaar en dat vierden we. Het Thomashuis, inclusief See, was daar bij aanwezig.
En op het podium deden ze een polonaise, in een slinger rondom ons. Tijd vervliegt. Alweer een half
jaar geleden. En deze beelden geven als een prachtig en waardevol tijdsdocument weer hoe fijn dat
feest was. Maar het kijken naar deze beelden doet ook zeer. Te zien hoe See dan
toch weer onmiskenbaar achteruit is gegaan in haar motoriek en stabiliteit. Op
de opname oogt ze toch echt monterder dan nu. Ze heeft weer ingeleverd.
Sluipend. Maar zonder twijfel. Vanmiddag vroeg een vriendin wat ze daar nu zelf
van vindt of hoe ze dat zelf beleeft. Ik meen toch dat haar zelfreflectie op
dit punt (gelukkig) beperkt is. Ze
ervaart volgens mij niet heel bewust de achteruitgang. Een half jaar – een flauwe
zes maanden – waar gaat het over? Toch, onmiskenbaar: achteruit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten