23 maart 2012 Voorjaar

Het is prachtig weer. Veel te mooi voor de tijd van het jaar. Het lijkt mei, maar het is toch echt pas maart. Marcel, mijn moeder en ik zijn op pad naar Oisterwijk. Bij het Boshuis Venkraai gaan we een broodje eten, in de zon. Het Venkraai is een Hans-en-Grietje-achtige uitspanning in de bossen. We parkeren de auto en met See in de rolstoel lopen we er heen. Vogels fluiten en het zomergevoel is ineens heel dichtbij. Voor See bestellen we poffertjes. Ze drinkt appelsap uit de Heidibeker en zit er vergenoegd bij. Afwisselend dommelend en helder. Met haar aan de arm schuifel ik naar het toilet: ze moet plassen. Op het terras voel ik de blikken onze kant op gaan. Medelij en ontroering voor deze bejaarde Downer en haar broer. Op de WC doet ze haar plas en kijkt me aan. Ineens merkt ze aan mijn pols mijn horloge op. Ze kijkt en zegt ‘mooi’. Het ontroert me. In al haar onbeholpenheid en afhankelijkheid valt haar de schoonheid op. Mooi ja; we kijken elkaar aan en glimlachen.