17 januari Picto’ s

Dolgelukkig is ze met haar nieuwe picto-agenda. Met deze agenda in beeldtaal kan ze – op haar niveau en in beelden – haar leven illustreren. Na het boodschappen doen gaat ze even op de bank liggen, maar, zo kondigt ze alvast aan ‘daarna gaan we samen naar de picto’s kijken’. Ze opent haar ogen na een kleine power-nap en weet het nog steeds: de agenda wacht. Zo gezegd, zo gedaan! Op de bank, naast elkaar, bladeren we door haar leven. Ze kan het prima duiden: bij gebrek aan smileys ben ik het hoofd met krullen en Vincent die zonder. Ze is blij en trots. Haar leven in beeld. Háár leven, ons leven. Ik geniet van de warme toewijding waarmee ze door dit document bladert. Toen ze het net had en ik binnen kwam riep ze al vóór ik binnen was ‘ik heb picto’s’, alsof het een trofee was. Ik hoop dat al die beelden en alle herinneringen nog lang mogen blijven. En ja, is het leven niet meer dan een aaneenschakeling van beelden en de verhalen daarbij? Betekenisvolle verhalen. Van haar en mij. Van ons.