Ofwel bestendigen, dagelijkse verbeteren van houding en levensstijl en aandachtig gehoor geven. Deze Benedictijnse geloften ervaar ik in Vaals, waar ik drie dagen te gast ben in de abdij Sint Benedictusberg. Ik omarm de drie waarden, die ik moeiteloos kan vertalen naar mijn eigen zoektocht nu.
Te gast in het klooster zoek ik de verbinding met mezelf en snak naar troost. Het kloosterleven is strak geordend naar de diensten, acht in getal, en er wordt samengeleefd in een weldadige stilte. De broeders hier leven in een ritmisch nu, gevoed door geloof en vertrouwen. Van buitenaf een jaloersmakend perspectief. Ik zoek naar parallellen en denk aan wat See helpt: dagorde en structuur, liefde en genegenheid, meebewegen. Kan ik dat bieden? Zo ver liggen de kloosterwereld en de wereld daarbuiten dus niet uit elkaar. De hamvraag is hoe je dat doet. Elk antwoord is goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten