3 juli 2012 Adios Amor

Dit afscheid doet mij zo pijn, het is niet fijn om de verliezer te zijn... Deze pakkende tekst van Corry Konings komt uit de CD speler. Gedrogeerd door de Haldol en de andere middelen ligt ze op bed. Ze is licht bewust, en mama zit vlak naast haar. Buiten is het mooi weer en als je niet anders zou weten is dit een heerlijke vakantiedag in juli. Niets in minder waar. Zojuist is de dokter geweest. Hij is niet ontevreden. De longen zijn niet verslechterd en sinds gisteren lijkt de situatie ongewijzigd. Vannacht om 02.30 uur riep de nachtzuster mij in de nacht. Sinds twee nachten is er terminale nachtzorg, zodat wij ook wat kunnen slapen. Ik slaap met Marcel in een tentje net buiten See haar tuindeuren. See lag al een kwartier te huilen en Josien, de lieve nachtzuster die echt met See is begaan, riep me omdat See haar stem niet kent... met kloppend hart haastte ik me naar binnen. Ondanks Josien's boodschap 'niet schrikken' ben ik steeds alert en op het heftigste voorbereid... Over de drempel huilde See niet meer. Ik ging bij haar zitten, aaide over haar wang en buik en ze ontspande. Ik fluister dat ik bij haar ben. En het cadeau: ze doet haar ogen open en glimlacht. Contact. Pure verbinding van de diepste soort. Oh See...Dit afscheid doet me zo' n pijn, het is niet fijn om de verliezer te zijn. Adios amor!