Alles wat uiteindelijk telt zal blijven bestaan & ken je het gevoel dat iemand bij je hoort?
Twee citaten uit de film Mine Vaganti, een Italiaans familie-epos vol ontroering, passie en gedoe. Ook zo’n film bekijk ik vanuit een See-en-ik-perspectief. Een dwingend kader dat mijn leven kleurt. Soms heftig en zwaar (wanneer Alzheimer overheerst), maar ook liefdevol en verlangend (als See centraal staat). Vooral de eerste uitspraak trof me. Wat nu is, en belangrijk voor mij is, wordt gewoon een deel van mij… en is daarmee blijvend. Een troostrijke gedachte. De film die brengt me dit inzicht. Maar nu naar bed. De afwasmachine draait, de tweets zijn verzonden en de vermoeidheid slaat toe. Sweet dreams.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten