5 april 2011 Trots op mezelf

Een voorjaarsdag vol positieve actie. Het kan dus nog. Allereerst heb ik vandaag een besluit genomen en de mogelijkheid besproken met mijn leidinggevende: deze zomer ben ik juli en augustus vrij. Ik vul mijn vakantie aan met levensloopverlof, waarvoor ik al een aantal jaren spaar. Destijds ben ik hiermee begonnen vanuit een vaag idee dat dit wel eens handig zou kunnen zijn wanneer er meer zorgtaken voor See op mij af zouden komen. Ik heb zelfs met See nog meegedaan aan een promotiecampagne voor de levensloopregeling. Een foto van ons met tekst en de kop ‘zorgen voor mijn zus met verstandelijke beperking’. Akelig profetisch maar nu dus heel praktisch. Verder heb ik vandaag aan een collega gevraagd om een paar van mijn schrijfsels te lezen. Mijn vraag is of het geschikt of waardevol zal zijn voor anderen. Daar gaat de collega naar kijken. En, last but not least, vandaag heb ik een mooi en inzichtgevend gesprek gevoerd met mijn coach. Over de verwachtingen naar de ander en bij jezelf blijven. Met de kop in de zon buiten gegeten en bij de Italiaan ijs gehaald voor ik ging zingen. Barre tijden, maar trots op mezelf.